GEREKEN BUYDU (BAŞKA ÇARE YOKTU)

Tam unutmuşken yine çıktın karşıma..

Duygularım farklıydı bunda..

Eskisi gibi heyecanlanmadım..

Kalbimin atışı hızlanmadı,

Bedenim titremedi..

Gözlerim dolmadı sana bakarken,

Sadece güldüm kendi kendime..

Yüzündeki ifadenin tarifi yoktu..!

Ne hissettiğini anlayamadım..

Maziyi hatırlamak ölümdü…

Kimse bilmiyordu..

Seni kendi içimde sevdiğimi..

Kimse bilmiyordu..

Sensiz olmayacağını..!

Oysa alışmıştım ayrılığa..

Takvimden günler tek tek düşerken..

Seni düşünmüyordum bile..!

Yemek yerken, kitap okurken,

Bisiklet sürerken, film izlerken..

Aklıma gelmiyordun artık..!

Sebepsizceydi her şey..!

Yaşanmamalıydı her şey..!

Buğulanmış cama adını yazmaktan,

Defterin her boş sayfasına seni seviyorum yazmaktan..!

Bıkmıştım artık..!

Çaresizliğin ortasında bir serseri gibiydim..!

Dedim ya işte tam unutmuşken..

Yine çıktın karşıma…

Seni gördüğüme sevindim..!

Birazda üzüldüm.. ama çok özlemişim..

Sarılmak istedim.. yapamadım..!

Konuşmak istedim kelimeler dondu..!

Uzun bir süre sadece bakıştık..

Sadece gözlerin teması vardı..

Sadece düşüncelere yer vardı..!

Konuşmak belki anlamsızdı..

Belki de susmak en iyi olandı..!

Tek kelime bile etmeden,

Arkama bile bakmadan, gittim…

Giderken içimde kopan fırtınalar…

Hiçbir zaman dinmedi..!

Seni içimde idam ettim,

Bir daha hatırlamamacasına..

Koptum senden son kez ağlayarak..

Ve BİTTİN..!

sMh(02:41)